چشامو ببندم و 5 سال دیگه رو تصور کنم مثلا

+ این ماه ازمون الهی برام بود، بخش مالی :| یاد گرفتم که حواسم نباشه چقدر راحت سرم کلاه میره. یا اصلا کلاه نمیره، اما زیادی ضرر میکنم. همینطور یاد گرفتم وقتی میخوام یه سرویس رو انتخاب کنم، حواسمو جمع کنم چون بعد کنسل کردنش کار حضرت فیله. برای مثال یهو متوجه شدم کردیت کارتی که پارسال گرفته بودمش، سالیانه باید براش فی پرداخت کنم. اونم 100 دلار. من اخیرا خوشحال بودم که بدهیم به این کردیتم رو پرداخت کردم و نگهش داشته بودم برای روز مبادا. یهو که 100 دلار دوباره بدهکار شدم شوکه شدم. تنها شانسی که اوردم این بود که تو اغاز سال جدید اصلا ازش خرج نکرده بودم، پس میشد کارت رو بست بدون اینکه مجبور باشم بهره سالیانه بدم. برای توضیح بیشتر، 100 دلار برای یه دانشجو مبلغ کمی نیست. میشه کلی کارا باهاش کرد. کلی خرید خونه و کلی پرداخت بدهی میشه باهاش انجام داد.  دیگه امروز تماس گرفتم و این کارت بیخودمو کنسل کردم و برای یه کردیت کارت جدید اپلای کردم که خداروشکر این یکی خیلی خوبه. اون یکی اتفاقی که افتاد بابت اینترنت بود. که اونو واقعا ضرری دادم. اینجت نمی نویسم که دوباره اعصابم خورد نشه. + امروز از قصد نرفتم دانشگاه و نمی خوام هم کار کنم. البته ممکنه کمی کار کنم اما برای دل خودم. از دست استادم ناراحتم اما خب اخلاقش اینطوریه. کاریش نمیشه کرد. ازم انتظارات زیادی داره. من اینکه بهم انتقاد بشه یا ایراد کارم گرفته بشه ناراحت نمیشم. اما ایتکه با چه لحنی بهم گفته بشه ناراحتم میکنه. امروز درد پا داشتم، همون قضیه کردیت کارت ها رو باید سر و سامون میدادم و همینطور نیاز داشتم کمی کاری نکنم. درسته که خیلی اوقات ازم تعریف میکنه. اما ترجیخ میدم هم تو تعریف کردن ازم نرمال تر باشه، هم توی ایراد گرفتن. A, ...ادامه مطلب

خدای من. کی باورش میشه. کسی که هر بار میاد این صفحه ی پست جدید رو باز می کنه؛ دیگه اون دختر 19 ساله نیست که داشت روزای اول جوونیش رو با وبلاگ نویسی طی می کرد... الان 26 ساله ام. دانشجوی ارشد و شاغل و مرتبه ی رضایت از زندگی م نسبیه. نمی خوام باور کنم که اون قسمت از زندگیم که ازش وحشت دارم و کمابیش ک, ...ادامه مطلب